Zachwyt i rozsądek

pamiętam chwilę zachwytu, oddech pożądania
i to o czym pisać nie wypada bo honor zabrania
twój zapach, aksamitny dotyk, smak jesienny
i ten blask w oku, ten wiosenny
w sile spojrzenia
gdy usta ust szukają do spełnienia
i boli mnie że już to minęło
bo wypatrzone echo rozsądku nam serca pocięło

© Paweł Księżak

Zbyt zakochani

możeśmy byli zbyt zakochani
by zrezygnować w chwili rozterki
byliśmy tylko na siebie zdani
walcząc ze światem pełnym udręki

więc jak jechałaś do swych rodzicieli
to oni do ciebie, znowu ciebie chcieli
ich niechęć do mnie nieprzebytą rzeką
a miłość nasza stała się daleką

byliśmy tylko na siebie zdani
walcząc ze światem pełnym udręki
zabrakło sakramentu? do obrączki ręki?
w czasie, kiedy razem żyliśmy zakochani…
w czasie który przeminął!?
obok nas przepłynął

© Paweł Księżak